A del prej Islamit ai person që i mohon hadithet e vërteta?

Pyetje: Eselamu alejkum hoxhe i nderuar. Allahu te shperblefte me xhenetin firdeus per punen e mire qe po e ben. Kisha nje pyetje ne lidhje me hadithet qe jane ardhur nga Pejgamberi a.s. Nji shok i imi thote qe une besoj se Kurani eshte hak, kurse hadithet nuk besoj se jane te sakta as 50 perqind e tyre, por jane te ndryshuara gjate transmetimit nga dijetaret tek dijetaret. Si eshte halli i tij, a del nga feja ai? Une i kam thene qe per muslimanin duhet te jete Kurani dhe syneti, se njera pa tjetren nuk ben.  

Përgjigje: Alejkumselam. Falenderimi i takon Allahut (azzevexhel), ndërsa salavatet dhe selamet qofshin mbi të Dërguarin tonë Muhamedin (salallahualejhiveselem), mbi familjen e tij të pastër, mbi shokët e tij besnik, si dhe mbi të gjithë ata që e pasuan dhe e pasojnë rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit.  

Thotë Allahu (azzevexhel): “O ju që besuat, bindjuni Allahut, respektoni të Dërguarin dhe përgjegjësit e juaj. Nëse nuk pajtoheni për ndonjë çështje, atëherë kthehuni tek Allahu (te libri i Tij) dhe tek i Dërguari (te suneti i tij), po qe se i besoni Allahut dhe ditës së fundit. Kjo është më e dobishmja dhe përfundimi më i mirë”. (Nisa’ – 59)  

Gjithashtu thotë: “Çka t’ju  jep i Dërguari, atë merrnie, e çka t’ju ndalojë, përmbanju dhe kinie frikë Allahun, se Allahu është ndëshkues i ashpër”. (Hashr – 7)  

Dhe thotë: “Dhe Ai (Muhamedi) nuk flet nga mendja e tij”. (Nexhm – 3)  

Dhe shumë argumente tjera të cilat flasin për obligueshmërinë e besimit dhe nënshtrimit ndaj sunetit të Pejgamberit (salallahu alejhiveselem).   

Kështuqë ai i cili e kundërshton dhe nuk e pranon sunetin e tij në formë të përgjithshme, apo e refuzon atë ngase nuk e pranon logjika dhe epshi i tij, ai vërtetë është në një humbje të madhe dhe me këtë ka dalur prej Islamit.  

Thotë Imam Is’hak ibn Rahavejh: Kujt i arrin ndonjë hadith nga Pejgamberi (salallahu alejhi veselem) dhe ai e pranon vërtetësinë e atij hadithi, e pastaj e refuzon atë pa kurfar frike, ai person është kafir – i dalur nga Islami.  

Thotë Imam Sujutiu: Dijeni Allahu ju mëshiroftë, se ai i cili e mohon sunetin e Pejgamberit (salallahu alejhiveselem) si argument të sheriatit, qoftë fjalë apo vepër, me kushtet e njohura të tij, ai ka bërë kufër dhe ka dalur nga Islami dhe do të ringjallet me jehudët, krishterët, apo me grupet tjera të kufrit. (Miftahul Xheneh fil ihtixhaxh bi Suneh 14)  

Gjithashtu ka ardhur në fetvatë e Komisionit të Përhershëm se: Ai i cili e mohon të vepruarit me sunet të Pejgamberit (salallahu alejhiveselem) është kafir, ngase ai me këtë e përgënjeshtron Kur’anin, Sunetin dhe Ixhmain (koncensusin e gjithë muslimanëve). (Fetava, Mexhmu’ 2 – 3/194)  

Ndërsa ai i cili e kundërshton ndonjë hadith të caktuar, duke mos e ditur se është fjalë e Pejgamberit (salallahu alejhiveselem), apo duke menduar se nuk është hadith i vërtetë, apo duke e keqkuptuar atë, ai person nuk del prej Islamit, porse atij i spjegohet më gjërësisht çështja në fjalë.   

E nëse edhe pasi t’i spejgohet refuzon dhe kundërshton, atëherë: Komisioni i Përhershëm thotë: Nëse edhe pas kësaj refuzon dhe vazhdon në mohimin e tij, apo në ndryshimin e kuptimit të tij të vërtetë, duke e pasuar epshin dhe mendimin e tij të kotë, atëherë ai është njeri i prishur dhe mëkatar dhe obligohet bojkotimi tij dhe mospërzierja me të.. E sa i përket faljes së namazit pas tij, vendimi për namazin e tij është sikur vendimi për namazin pas mëkatarit të madh. Edhepse më sigurtë është që të mos falet namazi pas tij, sepse disa prej dijetarëve e kanë bërë atë kafir. (Fetava 6280)  

Ndërsa thënia se shumë prej haditheve janë ndryshuar gjatë transmetimit të tyre prej një brezi në një brez tjetër, padyshim se është një thënie e injorancës, me të cilën njeriu e tregon njohurinë e cekët të tij që e ka ndaj Kur’anit dhe Sunetit.  

Thotë Ibn Hazmi (rahimehullah): Thotë Allahu (azzevexhel): “Vërtetë Ne e kemi zbritur Dhikrin (Përkujtimin) dhe Ne jemi ruajtës të tij“. (Hixhr/9) Dhe thotë: “Thuaj: Unë ua tërheq vërejtjen vetëm me shpalljen (prej Allahut), por i shurdhëti nuk dëgjon thirrjen edhe kur i tërhiqet vërejtja“. (Enbija‘/45)    Allahu (azzevexhel) na tregon se e gjithë fjala e Pejgamberit (salallahu alejhi veselem) është shpallje prej Tij dhe shpallja padyshim është Përkujtim dhe Përkujtimi është i ruajtur me argument të Kur’anit, kështuqë vërtetohet se e gjithë fjala e Pejgamberit (salallahu alejhi veselem) është e ruajtur me ruajtjen e Allahut dhe e garantuar se nuk ka mundësi të humbë asgjë prej saj. (El-Ihkam 1/95)  

Andaj, përfundimisht themi se:

-Suneti është bazë e dytë e Sheriatit pa të cilin Islami nuk qëndron,
-Mohuesi i Sunetit në formë të përgjithshme nuk llogaritet musliman,
-Mohuesi i ndonjë hadithi të caktuar pasiqë t’i qartësohet atij, është në mesin e mendimeve të dijetarëve, që sipas njërit mendim është njeri i prishur dhe mëkatar, e sipas mendimit tjetër është i dalur nga feja dhe mosbesimtar,
-Mendimi se shumë prej haditheve janë humbur gjatë transmetimit të tyre është mendim i devijuar, ngase Allahu (azzevexhel) është Ai që e ka marrë përsipër ruajtjen e Sunetit, ashtu siç e ka garantuar ruajtjen e Kur‘anit.  

Allahu e di më së miri.
Hoxhë Omer Bajrami